Psychotherapie

1. Werkwijze

Na een telefonisch contact wordt een eerste afspraak gepland. Tijdens een eerste contact vindt er een verkennend gesprek plaats.

Samen bekijken we hoe je de problemen anders kan aanpakken, pijnlijke gevoelens kan verwerken of moeilijke situaties kan trotseren. In overleg bepalen we wat juist de doelstelling is en op basis daarvan worden er gesprekken gepland. In overleg wordt de frequentie en duur van de gesprekken bepaald.

Het is de bedoeling dat we regelmatig een evaluatie inbouwen zodanig dat er bijsturing kan gebeuren. In de gesprekken worden de klachten en problemen besproken, maar wordt er ook gekeken naar de dingen die wel nog goed gaan. De problemen waarvoor je terecht kan, kunnen zowel individueel, als met partner of context aangepakt worden.

De setting waarin we aan de moeilijkheden werken wordt in overleg met jou besproken Thema's waarvoor je terecht kan zijn:

  • Verwerking van een emotionele gebeurtenis
  • Seksueel misbruik
  • Individuele therapie ( jongeren en volwassenen)
  • Depressie
  • Rouw en verlieservaring
  • Familieproblemen
  • Burn-out
  • Relatieproblemen
  • Familieproblemen
  • Echtscheiding
  • Grensoverschrijdend gedrag
2. Grondbeginselen
Mijn basisopleiding is gebaseerd op systeem therapie en contextuele therapie. Vertrekkende van deze grondbeginselen betekent dit dat in elke therapie de omgeving van betekenisvolle anderen ruime aandacht krijgt.
3. Systeemtheorie

Deze theorie gaat ervan uit dat mensen deel uitmaken van diverse sociale systemen (bv. familie, werk, vrienden, … ) en beschouwt het gezin van herkomst hierbinnen als belangrijkste systeem.

Iedereen beïnvloedt iedereen in een sociaal systeem en het leven binnen een systeem brengt heel wat mogelijkheden en soms ook moeilijkheden met zich mee. Binnen de relatie - en gezinstherapie zal een probleem met andere woorden altijd worden bekeken tegen de achtergrond van de wisselwerking die men met anderen heeft.

In de therapie staan de problemen en mogelijkheden van de betrokkenen centraal.

4. Contextuele therapie

De contextuele benadering is ontwikkeld door de Hongaars-Amerikaanse psychiater I. Boszormenyi Nagy.

Het woord 'context' geeft de verbondenheid binnen relaties weer die ieder mens heeft met belangrijke mensen om zich heen. Deze verbondenheid werkt door van generatie op generatie. Binnen het netwerk van familie of belangrijke andere mensen zijn motiverende krachten werkzaam: een daarvan is de dynamische balans van geven en nemen, een andere kracht is de loyaliteit.

Loyaliteit heeft te maken met vragen als: Hoe doe je ertoe voor elkaar? Hoe betrouwbaar ben je?

De balans van geven en nemen wordt zichtbaar aan de hand van vragen als: Hoe geef jij aan de ander, en hoe geeft de ander aan jou? Wordt dat geven gezien? Door wie? Kun je ontvangen?

Contextuele hulpverlening kijkt naar de feiten, de psychologie van ieder mens en het systeem waarin deze leeft. Daarnaast houdt ze rekening met de ethische kant die speelt binnen een relatie. De contextuele hulpverlening werkt via de methode van de meerzijdige partijdigheid wat betekent dat de hulpverlener recht doet aan alle betrokkenen en hun belangen.

5. Concrete werking

Na een telefonisch contact wordt een afspraak vastgelegd. Tijdens een eerste gesprek wordt bekeken vanwaaruit men de stap zet naar gesprekken.

Er worden afspraken gemaakt in verband met het verloop en de frequentie van de therapie. Een sessie duurt ongeveer 1u. Het verloop van de therapie wordt in nauwe samenspraak besproken.

Van bij het begin van de therapie worden afspraken gemaakt over de setting. Luisteren en het opbouwen van vertrouwen zijn daarbij essentieel.